Het veldwerk is nu echt begonnen, en daarmee kom ik tijd te kort! De afgelopen week ben ik veel weggeweest naar dorpen aan de overkant van het meer Caratasca, langs de rivier Kruta. Kleine rivierdorpen met een paar honderd inwoners, een 'straatbeeld' gedomineerd door paalwoningen, 'Mama Taras' (Big Mama's, schommelend over straat), loslopende varkens, kippen en spelende kinderen. Met mijn MOPAWI collega's zitten we al gauw +/- een uur in een 5 à 6 persoonsbootje met buitenboordmotor. Soms overnachten we ter plaatse.
Het doel van onze bezoeken is meer te weten komen over de achtergronden en praktijk van batanaproductie. Batana is een natuurlijk soort olie, gewonnen uit de Ojon (Amerikaanse) palm, die hier veel voorkomt. Het verwerken van de ojonvrucht tot olie is een bewerkelijk proces, maar het eindproduct heeft allerlei toepassingen: haarstylingsproduct, huidverzorging en (met een iets andere bewerking) olie om in te bakken. Via MOPAWI wordt de batana ook verkocht aan een Canadees bedrijf; mogelijk is er interesse voor (meer) afname in de toekomst.
Ojonpalm
Laura, een collega die biologe is, doet momenteel onderzoek naar de duurzaamheid van de productie en het ecologisch verantwoord omgaan met ojon en andere natuurlijke hulpbronnen. Parallel aan haar onderzoek richt ik mij op de 'menselijke' kant van het productieproces: hoe is de taakverdeling (wie (m/v) doet wat, wanneer?), welke problemen spelen er, wat zijn competenties, zwaktes, en zijn er (externe) mogelijkheden of bedreigingen zit nog in een erg 'explorerende' fase, leer nog veel bij en pas mijn onderzoeksmethoden bijna dagelijks bij.
Geanimeerd gesprek
Mijn huis in Puerto Lempira fungeert als 'uitvalsbasis', en het is heerlijk om me daar af en toe terug te trekken. Langzaam maar zeker wordt het meer ingericht: ik heb inmiddels een bed, wat stoelen en sinds zaterdag een fornuis. Er is nog e.e.a. in de maak; 't begint steeds meer 'mijn plek' te worden. Voor een paar dagen heb ik een huisgenoot: collega Maarten is nu ook in Puerto Lempira; min of meer op doorreis naar Wampusirpe, wat zijn uitvalsbasis gaat worden. Gezellig en nuttig om tips en ervaringen uit te wisselen. Ik vind het een voorrecht hier te zijn, en geniet enorm van mijn werk.
3 opmerkingen:
Wow ...
Is er ook een mogelijkheid om te laten onderzoeken "wie (m/v) eet wat?
Geef me tegen die tijd ff een seintje :D?
groetjes,
Ellen
Hoi Anja,
Fijn dat het zo goed gaat. En wat een mooie omgeving zeg inderdaad wie zou daar nou niet willen werken. En wat goed dat je toch een eigen plekje hebt gevonden dat is toch wel belangrijk.
Ik wens je verder nog veel succes.
Helen van Oord
Hoi Anja,
Ik heb je weblog gevonden via het HEBO-alumnews. Netals jij heb ik ook de HEBO gedaan (2005 afgestudeerd) en ben ik ook op uitwisseling geweest naar Zuid-Korea. Mijn stage heb ik in Burkina Faso gedaan. Op dit moment ben ik bezig met mijn (pre)master in social and cultural anthropology aan de VU. Tot nu toe hebben wij dus veel gelijkenissen! Volgend jaar is het de bedoeling dat ik veldwerk doe en er een onderzoeksrapport over schrijf. Ik vroeg mij af hoe jij het hebt aangepakt dat je nu junior gender advisor bent geworden voor ICCO. Zou jij mij misschien eens kunnen mailen? j.j.schipper@gmail.com
Bedankt en heel veel plezier en succes in Honduras!
Groetjes Julia
Een reactie posten