We zitten nog steeds midden in het ´orkaanseizoen´, dus je weet maar nooit...
Er is veel gebeurd in Honduras in de afgelopen paar weken, ik begrijp dat het in Nederland maar beperkt in het nieuws is geweest, maar hier is op nationaal en lokaal niveau de noodtoestand uitgeroepen, door zware en langdurige regenval. Het hele land is geteisterd door overstromingen, vrijwel alle rijstoogst, yucca (onderdeel van het basismenu in de moskitia) en andere cultiven zijn verloren gegaan. Gisteren leek er een orkaan aan land te gaan in de Moskitia, maar gelukkig wijzigde die van koers. Er was angst voor extreme regenval op de al meer dan verzadigde bodem, maar sinds gisteren heeft het niet meer geregend.
En dat is bijzonder, want de afgelopen 3 weken heeft het vrijwel constant geregend. Van die 3 weken waren we 2 weken onderweg met veldwerk, interviews over inheemse gewoonten bij o.a. overstromingen. Een betere planning kan niet ;) Live konden we zien wat een overstroming inhoudt in de dorpen, hoe de mensen zich organiseren (of niet) en wat voor impact het heeft op transport en aanvoer van levensmiddelen.
Interessant, maar zeker ook zorgwekkend. In een gebied wat toch al geïsoleerd ligt van de rest van Honduras, waar veel mensen afhankelijk zijn van zelfvoorzienende landbouw en visserij, is verlies van oogsten een regelrechte ramp, en zonder hulp van buitenaf wordt een enorme hongersnood verwacht. Vrachtschepen die normaal gesproken een paar keer per week nieuwe voorraden aanleveren in de wat grotere plaatsen, zoals Puerto Lempira, zijn al weken niet uitgevaren. Ook hier zijn basisproducten als rijst, bloem en eieren al bijna niet meer verkrijgbaar. Gelukkig is het sinds gisteren droog, en de eerste helikopters met hulpgoederen hebben al gevlogen. Naar verwachting varen ook de vrachtschepen vandaag of morgen uit.
Verschillende organisaties, waaronder MOPAWI, maar ook de nationale overheid en het Wereldvoedselprogramma van de VN bieden hulp met pakketten levensmiddelen. Het is nog de vraag hoe het verder zal gaan, er zijn vooral granen en zaden nodig, en, wanneer het water gedaald is, moet er opnieuw gezaaid worden. Tot de nieuwe oogst zijn veel mensen afhankelijk van spaartegoeden (in de Moskitia een te verwaarlozen factor) en hulp van buitenaf.
Sinds zaterdag zijn we weer in Puerto Lempira, en ik ben druk met het uitwerken van alle gegevens, een leuke maar tijdrovende klus. ´t Was de natste veldtrip ooit... ik zal wat foto´s uploaden ter illustratie.
