Kerst

Deze kerst ben ik in Costa Rica, waar ik zondag deze pasgeboren schildpadjes naar zee zag lopen... heerlijk toch?

Voor iedereen: Fijne Feestdagen en al vast alle goeds voor 2010

5 December: Internationale Dag van de Vrijwilligers

De internationale dag van de vrijwilligers stond dit jaar in het teken van het milieu. De culturele vrijwilligers van Puerto Lempira namen het initiatief om de gemeentelijke pier schoon te maken... en geen geringe klus, aangezien afvalbakken afwezig zijn en de mensen gewoon zijn hun afval ´waar dan ook´ neer te gooien. De pier als episch centrum van het lokale transport, en daarnaast een aantal barren met veel activiteit kun je dan ook beschouwen als een grote afvalberg. Omdat de groep ´vaste´ vrijwilligers nog klein is, sloegen we de handen ineen met andere groepen die vrijwillig meededen: medewerkers van de lokale ´GGD´, de vrouwen van de inheemse vrouwenfederatie die o.a. verantwoordelijk is voor de vuilnisophaaldienst in Puerto Lempira, het -sinds kort opgerichte- corps van brandweervrijwilligers, zelfs de militairen die hun auto ter beschikking stelden om het verzamelde vuil af te voeren, en zowaar WFP, die ons zakken met rijst en bonen doneerde voor de lunch.

Vrijdag 5 december hebben we de pier in Puerto Lempira schoongemaakt, een beschilderd bord geplaatst met daarop: Laten we ons dorp schoon houden, afval in de afvalbak, en daarnaast een afvalbak, die nu geintegreerd zal worden in de vuilnisophaaldienst, van de inheemse vrouwenorganisatie (nee, de gemeente heeft deze taak helaas niet op zich genomen, en was dan ook de grote afwezige tijdens onze actie). Op zaterdag 6 december zijn we naar Kaukira gegaan, aan de overkant van het meer, waar we hetzelfde gedaan hebben en daarnaast genoten hebben van het strand en een avondje film, bij wijze van ´excursie´.

Muziek en Dans

Het Muziek en Dansfestival was de eerste activiteit georganiseerd door de Culturele Vrijwilligers, op 31 oktober. Helaas viel de avond letterlijk in het water door de regen, maar het mocht de pret uiteindelijk niet drukken, want op 2 november hebben we het feest vrolijk voortgezet en afgesloten :)

prijsuitreiking

geïmproviseerde versiering na een avond regen...


ranchero op het podium (alias de geleende vrachtwagen van de lokale GGD)

de jury in beweging

deelnemers van alle leeftijden!

laatste lokale producten

koekjes van masika meel

masika noten (de Maya Nut)

gedroogde vis in Brus Laguna

een type wortel wat gebruikt wordt als natuurlijke kleurstof voor het verven van majao producten. Het stukje gele draad heeft de kleur van de wortel.

boombast wat ook als natuurlijke kleurstof wordt gebruikt

meer

tasje voor mobiele telefoon (majao)

nog een handtas van majao

en nog een

ketting van zaden

masika meel (in Guatemala Maya Nut genoemd), een wilde noot, die sinds kort ´herontdekt´ is; je kunt er meel van maken om brood, koekjes e.d. van te maken, maar bijvoorbeeld ook thee van trekken. Het is een erg voedzame, volkorenachtige basis.

meer!

handtasje gemaakt van ´majao´, een vezel van boomschors (Las Marias)

Cacao uit de zone Patuca

Tunu, ook een product van boomschors, waar o. a. ornamenten en tasjes van gemaakt worden

gesneden bordje, bootjes en kruisjes

gesneden schildpad en... tja, hoe heet zo´n beest in het Nederlands???

en meer

Werkplaats van houtsnijwerker Rogelio de Jesus, in Rus Rus

Gesneden en beschilderde plaquette

Een opengewerkte peddel

houten kistje, gemaakt door Rogelio

Gebrande cashewnoten in Kaukira

en nog meer

Schelp beschilderd door ´meester´ Arnoldo Pitar (Puerto Lempira)

Nog een ´Arnoldo´, die nu bij mij aan de muur hangt

Schilderij van Alder Rocher

Geloof het of niet, dit is het ´atelier´ waar o.a. de struisvogel, de armbandjes en kettingen vandaan komen...

Armbandje van kokos en schelp

Nog meer kunst...

Armbandje van zaden en schelpen (Brus Laguna)

Ketting van zaden, stenen en een tijgertand (Brus Laguna)

Mandje van gerecycled telefoondraad

Een struisvogel van dennenappel en zaden

Hoedje gemaakt van dennenaalden

Cultuur en Ontwikkeling: Hoogtepunten 2009 in La Mosquitia

Wat foto´s om te laten zien waar ik -in het kort- mee bezig geweest ben het afgelopen half jaar:

• Ondersteuning van gemeentelijke cultuurcommissies die lokaal culturele en artistieke iniciatieven ontplooien (tenminste, dat is de bedoeling).
• In kaart brengen van lokale kunst en artistieke talenten, en ook lokale natuurproducten, zodat het project ze mogelijk kan helpen met technische trainingen, het ontwikkelen van commerciële vaardigheden en het vinden van een markt om (meer) inkomen te genereren.
• Opzetten van een groep van culturele vrijwilligers (jongeren) die allerlei activiteiten organiseren in Puerto Lempira. Mijn favorieten...

Sierraden van kokos, gemaakt door gehandicapte duikers in Puerto Lempira

Kettingen van gerecycled papier (opgerold en gelakt), van dezelfde duikers uit Puerto Lempira

Swa olie (cedro macho) geproduceerd in de zone Patuca (Wampusirpi, Brus Laguna)

Enthousiaste deelnemers tijdens een culturele bijeenkomst in Brus Laguna

Beëdiging van één van de zes gemeentelijke cultuurcommissies (Puerto Lempira)

Muziek en Dans

Stilte op m´n blog betekent meestal drukte op m´n werk. Zo ook nu, en ik ben er eerlijk gezegd blij mee. De politieke situatie is weliswaar verre van opgelost, maar inmiddels al weer een paar weken lang redelijk kalm, en we kunnen doen dus weer wat we kunnen, zij het nog wel met enige onduidelijkheid over met name de financiële toekomst van e.e.a.

Maar intussen ben ik, na toch wel een dip door al die onzekerheden, weer enthousiast aan de slag. Het is me gelukt een groep jonge culturele vrijwilligers te vormen, die meteen begonnen met het organiseren van een muziek- en dansfestival. Aanstaande zaterdag is het zover, er zijn al bijna 20 inschrijvingen van met name jonge zangers en dansers. De halve gemeenschap is er bij betrokken (we lenen apparatuur van een school, lampen van het ziekenhuis, kabels van staatsbosbeheer, een zeildoek van de kerk, een trailer die als podium dienst doet van een aannemer, en ga zo maar door). De jury wordt gevormd door een aantal lokale beroemdheden, en we hebben heuse trofeeën laten maken. Echt een opkikker om te zien hoe je onverwacht dingen voor elkaar krijgt; ik ben erg benieuwd naar zaterdag.

In Puerto Lempira en omgeving heb ik de culturele en artistieke activiteiten redelijk in kaart gebracht; binnenkort hoop ik op reis te gaan naar een aantal omliggende gemeenten om daar hetzelfde te doen. Tegelijkertijd is het de bedoeling de gemeentelijke cultuurcommissies te ondersteunen, of al dan niet ´nieuw leven´ in te blazen. Een uitdagende klus, ook qua reis, want we zitten volop in de regentijd, en er zijn dagen dat Puerto Lempira een grote modderhoop is. ´k ga er in elk geval nog even flink tegenaan voor het kerstreces…:)

Mel

Je zou zeggen dat ´ie ´t erom doet: was ik net van plan om weer eens naar Tegucigalpa te reizen, komt Mel ineens terug… zijn alle vliegvelden afgesloten, is er een uitgaansverbod van kracht (de hele dag) en zijn we weer terug bij af (al waren we daar eigenlijk al sinds 28 juni). De spanning wordt weer voelbaar, de interim-regering blijft ontkennen dat er problemen zijn, het verzet meldt de eerste doden en gewonden, en dat alles beheerst het gesprek van de dag, kortom volop politieke crisis.

Voorlopig blijf ik dus maar in Puerto Lempira; hier is het rustig en je merkt niet zoveel van de onrust. De meeste winkels zijn dicht, scholen en kantoren gesloten, en het verzet dat zich wilde organiseren, is door de politie tot de orde geroepen, maar kon desalnietemin toch een protestmars houden. De mailstroom van allerlei activisten is weer op volle gang, dus ik blijf goed op de hoogte… zou je denken, al weet ik soms echt niet meer wat ik nu wel en niet moet geloven; in de afgelopen maanden is Honduras behoorlijk gepolariseerd door de crisis, en er lijken maar weinig mensen met een enigszins objectieve blik de feiten te kunnen weergeven.

´k Heb nog wat achterstallige correspondentie en administratie, maar verder was ik eigenlijk wel klaar voor een nieuwe trainingsweek in Tegucigalpa en daarna een aantal veldtrips… En wachten er nog een aantal bijeenkomsten met verschillende organisaties, die nu met het uitgaansverbod niet publiekelijk naar buiten treden. Zo af en toe ga ik naar kantoor en doe wat kleine werkzaamheden, maar verder… probeer ik me niet te vervelen. ´k Heb nog een vertalingsklus voor MOPAWI liggen (altijd leuk), kijk spontaan TV-programma´s waar ik normaal nooit de tijd voor heb (en sinds een verbetering in de kabel service, heb ik gelukkig iets meer dan alleen de Hondurese zenders die vrijwel allemaal dezelfde propaganda blijven spuien), en ben in een dikke pil van Irving begonnen. Afwachten maar weer.

Aan de slag

Tja, alles went, ook als je regering niet wordt erkend… De ´rust´ is min of meer weer gekeerd in Honduras, al blijven er geluiden over een mogelijke terugkeer van Mel, de stakingen met name in het onderwijs (maar die waren toch al ´normaal´) hebben een min of meer vaste vorm aangenomen (het is nu 3 dagen werken, en 2 dagen staken). Het verzet blijft actief, maar het gewone leven gaat weer door.

Zo kon ik eindelijk begin Augustus naar Tegucigalpa voor mijn inwerkperiode en eerste trainingen, een intensieve 1,5 week vol informatie… Inmiddels heb ik iets meer duidelijk wat de bedoeling is, en ben dus ook actief aan de slag. De bedoeling van het programma is, naast het versterken en ontwikkelen van cultureel beleid (momenteel erg lastig omdat de VN de huidige regering niet erkent), het bevorderen en versterken van lokale artistieke en culturele talenten en activiteiten. Dus doe ik allemaal bezoekjes aan kunstenaars, zangers, houtsnijders en andere creatievelingen. Erg interessant, ik kom steeds weer tot verrassende ontdekkingen (hoedjes van dennenaalden, creatieve gevangenen, gehandicapte duikers die van gerecycled papier sierraden maken etcetera) en ontmoet interessante mensen.

Daarnaast proberen we de lokale jaarmarkt te helpen met creatieve ideeën om het niet alleen een drankfestijn te laten zijn, wat nu meestal het geval is. En aan mij de taak een lokaal netwerk van culturele vrijwilligers te vormen, met passie voor creativiteit en cultuur. Kortom, genoeg te doen dus, vervelen doe ik me al lang niet meer!

Krausirpi

Zoals te zien op de foto´s mocht ik er deze week eindelijk op uit, voor het eerst in mijn nieuwe functie. En een gelukje, want ik mocht gratis mee met een reisje van een aantal UNDP collega´s en de gouverneur van Gracias a Dios, al met al een redelijke delegatie. ´t Was een korte reis, maar meer reis dan ´werk´, we zijn in totaal bijna 3 dagen onderweg (water) geweest om in totaal zo´n 5 uur te kunnen vergaderen (op verschillende plekken) met lokale leiders.

Maandag vertrokken we naar Ahuas, via het meer van Karataska en Tangsin, om dinsdagochtend vroeg de rivier Patuca op te gaan, tot aan Krausirpi. Krausirpi is een tawahka dorp, voor mij nog onbekend terrein. We hebben er met een aantal lokale leiders gepraat over het departamentale ontwikkelingsplan, hun ideen daarover en uiteraard hun inbreng in culturele activiteiten, om ook hun etnische identiteit naar voren te laten komen in het departament gedomineerd door miskitos. Vervolgens daalden we weer stroomafwaarts, en overnachtten we in Wampusirpi.

Na een korte vergadering woensdagochtend keerden we terug naar Ahuas, en vandaar naar Puerto Lempira. Ik voelde me bijna onderdeel van een ´road(river)movie´, dagenlang in een bootje met dezelfde groep mensen… ´t heeft wel een band gecreëerd met een aantal mensen die ik nog niet zo goed kende, in typische Moskitia-omstandigheden: uren van felle zon, waarbij we allemaal verbrandden, maar ook tijden van flinke regen en uiteraard muggen, onder het genot van meegenomen chips, koekjes en water om de honger en dorst te stillen.

Het leek de afgelopen week wat rustiger te worden in Honduras, maar sinds gisteren is het weer onrustig. Er gaan geruchten over ´oproepen´ tot gewapend geweld, en Mel schijnt koste wat kost zaterdag het land in te willen, hetzij via een dialoog, hetzij via een ´andere weg´. Ik ben erg benieuwd hoe het nu gaat lopen; ik zou morgen naar Tegucigalpa vertrekken, maar heb al geen toestemming meer om te reizen…