Perspectief van collega´s

Voor wie het leuk vindt om een kijkje te nemen op de blogs van mijn actuele collega´s:

Blog van Aalia, in het Engels met uitgebreide verhalen en foto´s van haar en onze belevenissen:

http://www.aaliachatur.com/

Blog van Bruno, in het Spaans, maar met heel veel prachtige foto´s. Een aanrader om te kijken, al was het alleen maar om de foto´s:

http://brunoat.com/

van alles wat....

Met Aalia en nu ook Bruno, een Spaanse student die ons sinds vorige week vergezelt, gaan we op zoek naar indicatoren omtrent de huidige stand van zaken van de Millenium Ontwikkelingsdoelen in La Moskitia. Klinkt misschien vaag, maar het komt er in kort op neer dat we een soort ´snapshot´ nemen van de actuele sociaal-economische situatie van het gebied: armoede in het algemeen, de gezondheidszorg, het onderwijs, mensenrechten en milieubeheer. Voor zover mogelijk binnen twee maanden natuurlijk. Voor mij een mooie gelegenheid om een soort overzicht te krijgen van alles wat hier gaande is. Daarnaast vormen we een geweldig team zo met z´n drieën, zowel professioneel als persoonlijk hebben we een goede klik. Om ze niet alleen Puerto Lempira ´city´ te laten zien, gaan we er natuurlijk ook op uit naar een aantal omliggende dorpen. Een kleine foto impressie, met dank aan Aalia en haar camera.

spelende kinderen in de regentijd - Puerto Lempira
schuilen onder de vleugel van het vliegtuig - vliegveld Puerto Lempira

op bezoek in Dakra Tara, vergezeld door het lokale personeel van de kliniek. Elke twee maanden worden dorpen als Dakra Tara voorzien van een paquete básico: een korte voorlichting over verschillende gezondheidsthema´s, inentingen en distributie van een chloormix om (drink)water te behandelen, condooms en medicijnen tegen parasieten.

In en om de boot (I)

In en om de boot

Melancholie

Nee, nee, niet dáár, nee, híer! De jongen wijst met uitgestrekte arm zijn vriendje aan wáár. Dáár! Hoog in de cashewboom zit een rijpe vrucht. Zijn vriendje slingert een paar keer een steen in de lucht, en vervolgens valt ´ie naar beneden. Klaar voor consumptie.

Een wandelingetje door Puerto Lempira, zomaar op een gewone namiddag. Kinderen en tieners komen me tegemoet, keurig in uniform, want de scholen gaan net uit. ´Hola Anja!´ groeten velen en ik herinner me wat Gabriela, een vrijwilligster met wie ik onlangs wat schoolbezoekjes deed, me zei: ´Anja, echt bijna iedereen kent jou´! En het is waar, na ruim vier en half jaar Puerto Lempira, waarvan twee jaar werken met jongeren in het cultuurproject, ben ik niet meer zo´n heel vreemde verschijning, ondanks mijn hier opvallende lengte en huidskleur.

Het voelt vertrouwd, het ´rondje om de kerk´, de blik op het meer van Karataska, de gesprekjes op straat, de kleine boodschappen bij de bekende winkeliers, de modder in de straten, want ja, de regentijd is begonnen. Langzaam begint tot me door te dringen dat ik aan het afscheid nemen ben. Na lang wikken en wegen heb ik besloten dit jaar naar Nederland terug te gaan, voor in ieder geval een jaar.

Het culturele programma is afgesloten, en nu ben ik voor twee maanden gids/vertaler/begeleider van Aalia. Een leuke klus om mee af te sluiten en me voor te bereiden op mijn vertrek: 23 september hoop ik weer voet op Nederlandse bodem te zetten.

Melancholie van afscheid en spanning van een nieuw avontuur!

Puerto Lempira - zomaar wat foto´s

Ik heb het geloof ik al eens vaker gezegd, maar als je mij vraagt wat me zo aanspreekt in La Moskitia, is één van mijn antwoorden zeker de beelden. Fragmenten, indrukwekkende, ludieke, melancholishe of soms simpelweg prachtige kiekjes, die ik lang niet altijd vastleg, maar die me wel ´voeden´. Nu met Aalia, op zoek naar mensen, informatie en interviews wandelen we heel wat af en opnieuw ben ik onder de indruk. Met dank aan Aalia en haar camera.

Kimberlyn, één van mijn favoriete vrijwilligers en goede vriendin. We komen haar tegen op straat, ze komt net terug van haar vrijwillige stage in het ziekenhuis, waar ze helpt bij de opvang van patienten in de EHBO afdeling.

Puerto Lempira - Logistiek

het is weer volop regentijd

het vliegveld - klaar voor de oversteek

landen in Puerto Lempira

vlucht vanuit Tegucigalpa, met Aalia

Puerto Lempira - melancholie

aanlegsteiger bij MOPAWI - de Yakal Tara waarin ik -nu al weer meer dan 2 jaar geleden- heel wat tochtjes heb gemaakt.
In het midden Ada, de secretaresse van MIMAT, met wie ik de afgelopen 2 jaar het kantoor deelde. We zijn bij haar thuis voor een interview met Aalia (links), de Canadese studente die ik in juli en augustus begeleid in een monitoring van de Millenium Ontwikkelings Doeleinden, een opdracht voor de WHO.

De vrijwilligers tijdens de slot-activiteit van het Culturele Programma

Smullen van de soep, bereid door de vrijwilligers om extra geld in te zamelen voor het sociaal-culturele centrum wat gebouwd wordt midden in Puerto Lempira. De eerste bouwwerkzaamheden zijn al begonnen - het belooft een groot en integraal gebeuren te worden.